“รอยยิ้มที่หายไป” ผลงานศิลปะร่วมสมัยอันสลักจารึกด้วยความทรงจำและความหงkq

“รอยยิ้มที่หายไป” (The Missing Smile) เป็นผลงานของ อธิพัชร์ ชูทิศ ผู้สร้างสรรค์ศิลปะไทยร่วมสมัยผู้มีความสามารถโดดเด่น ผลงานชิ้นนี้เป็นการสำรวจความทรงจำ ความสูญเสีย และการย้อนรำลึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านไป ซึ่งแสดงออกผ่านเทคนิคและวัสดุที่แปลกใหม่

อธิพัชร์ ชูทิศ เป็นศิลปินที่เกิดในปี พ.ศ. 2534 ที่กรุงเทพมหานคร เขาสำเร็จการศึกษาด้านศิลปะจากมหาวิทยาลัยศ Kunsil Silpakorn และได้เข้าร่วมนิทรรศการเดี่ยวและกลุ่มมากมาย อธิพัชร์มีชื่อเสียงในเรื่องความสามารถในการผสมผสานวัสดุและเทคนิคที่หลากหลาย

“รอยยิ้มที่หายไป” สร้างจากกระดาษห่ออาหารสีน้ำตาล กระดาษหนังสือพิมพ์เก่า และสีอะคริลิก ผลงานชิ้นนี้เป็นรูปปั้นสามมิติขนาดใหญ่ที่ถูกจัดวางในลักษณะของมนุษย์

รูปทรงของรูปปั้นมีความขาดๆเกินๆ ซึ่งสะท้อนถึงความไม่สมบูรณ์และความสูญเสีย อธิพัชร์ใช้กระดาษห่ออาหารสีน้ำตาลเพื่อสร้างพื้นผิวที่มี质 ground textur ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความ fragile ของความทรงจำ

ในส่วนของใบหน้า รูปปั้นถูกสร้างขึ้นโดยการใช้กระดาษหนังสือพิมพ์เก่าที่ถูกตัดและติดต่อกันเป็นชั้นๆ ใบหน้าที่ขาดหายไป ทำให้เกิดช่องว่างที่ทำให้ผู้ชมต้องตั้งคำถามถึงอดีตและความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับความทรงจำ

สีอะคริลิกถูกใช้เพื่อสร้าง contrast ระหว่างพื้นผิวที่หยาบของกระดาษห่ออาหาร และความนุ่มนวลของใบหน้าที่ถูกสร้างขึ้นจากกระดาษหนังสือพิมพ์เก่า

อธิพัชร์ ชูทิศ ใช้เทคนิคการสาน การเย็บ และการติดกาวเพื่อรวมวัสดุต่างๆ เข้าด้วยกัน ผลงานชิ้นนี้แสดงให้เห็นถึงความเชี่ยวชาญของเขาในการทำงานกับวัสดุที่ไม่ธรรมดา

“รอยยิ้มที่หายไป” ไม่ใช่เพียงแค่รูปปั้น แต่เป็นประสบการณ์ที่ทำให้ผู้ชมต้องร่วมคิด ร่วมรู้สึก และตั้งคำถามเกี่ยวกับความทรงจำ ความสูญเสีย และการย้อนรำลึกถึงอดีต

ความทรงจำ: กระดาษห่ออาหารกับกระดาษหนังสือพิมพ์เก่า: สัญลักษณ์ของอดีตที่ผ่านไป

วัสดุ	สัญลักษณ์
กระดาษห่ออาหารสีน้ำตาล	ความ fragile ของความทรงจำ
กระดาษหนังสือพิมพ์เก่า	อดีตที่ผ่านไป

กระดาษห่ออาหารสีน้ำตาลเป็นวัสดุที่แสดงถึงความเปราะบางและการเสื่อมสภาพ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความทรงจำที่สามารถจางหายไปได้ตามกาลเวลา กระดาษหนังสือพิมพ์เก่าถูกเลือกเพราะเป็นตัวแทนของข้อมูลข่าวสารและเหตุการณ์ในอดีต

การขาดหายไป: รอยยิ้มที่ไม่ปรากฏ

รูปปั้น “รอยยิ้มที่หายไป” ถูกสร้างขึ้นโดยไม่มีใบหน้า ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความสูญเสีย ความห่างเหิน และความคิดถึง การขาดหายไปของใบหน้าทำให้ผู้ชมต้องตั้งคำถามเกี่ยวกับอดีตและความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับความทรงจำ

เทคนิคการสร้างสรรค์: การผสมผสานระหว่างความเก่าและความใหม่

อธิพัชร์ ชูทิศ ใช้เทคนิคการสาน การเย็บ และการติดกาวเพื่อรวมวัสดุต่างๆ เข้าด้วยกัน ซึ่งแสดงถึงความเชี่ยวชาญของเขาในการทำงานกับวัสดุที่ไม่ธรรมดา

“รอยยิ้มที่หายไป” เป็นผลงานศิลปะร่วมสมัยที่ทรงพลังและน่าสนใจ ที่ทำให้ผู้ชมต้องตั้งคำถามเกี่ยวกับความทรงจำ ความสูญเสีย และการย้อนรำลึกถึงอดีต ผลงานชิ้นนี้เป็นตัวอย่างของความสามารถของ อธิพัชร์ ชูทิศ ในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่ sowohl thought-provoking เป็นทั้ง aesthetically pleasing